உயிரின் கவிதை நாம்
நமக்குள்தான் எத்தனை
நெருக்கம்
முகமுறிவு
கருத்து வேறுபாடு
நாம் சண்டையிடுவதற்கு
எந்த காரணமும் தேவையில்லை
எதையும் பேசி தீர்க்கலாம்
என்பதுதான் முதல் அபத்தம்
உணர்வுகளோடு பேசியவர்கள் நாம்
மொழியை கடந்தவர்கள்
குறிப்பால் அனைத்தையும்
உணர்ந்து ஆலிங்கனத்தில்
திளைத்தவர்கள்
எங்கிருந்தோ நெருப்பு
கண்ணுக்குத் தெரியாமல்
உள்ளே நுழைந்து விட்டது
சண்டையே தொடங்கவில்லை
அதற்குள் அந்நியர்கள்
மகிழ்ச்சியில் குதூகலிக்கிறார்கள்
நீ பிரிவைப் பற்றிப் பேசுகிறாய்
நான் எங்கிருந்தது நமக்குள்
நட்பு என்கிறேன்
உன் மன அதிர்வு கண்ணிமைகளில்
கண்ணீராக பெருகுகிறது
நீயும் நானும்
உடலும் உயிருமல்லவா
என்கிறேன்
ஒரே பொருள் பிரிக்க முடியாது
அல்லவா என்கிறேன்
நீ என்னை
நீங்கா ஆலிங்கனம் செய்கிறாய்
உயிரின் கவிதை நாம்
தனுஷ்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக